Υπάρχουν δύο είδη τροχαίων συγκρούσεων. Αυτές που δυστυχώς έχουν τραυματισμό ή θάνατο κάποιου ανθρώπου και αυτές που περιορίζονται μόνο στις υλικές ζημιές των συγκρουόμενων οχημάτων.
Στην δεύτερη περίπτωση, οι περισσότεροι ιδιοκτήτες και δικαιούχοι των αποζημιώσεων από τις ασφαλιστικές δεν προσφεύγουν στα δικαστήρια για την χρηματική τους αποζημίωση αλλά προτιμούν να έρθουν σε επαφή με την ασφαλιστική εταιρεία για να εισπράξουν μόνο τα έξοδα τους.
Στην περίπτωση αυτή και με δεδομένη την αποκλειστική υπαιτιότητα του ασφαλισμένου στην υπόχρεη προς αποζημίωση ασφαλιστική εταιρεία, η τελευταία αποζημιώνει τον παθόντα μόνο για την αξία των ζημιών του, απαιτώντας την επίδειξη του αντίστοιχου τιμολογίου και μερικές φορές με μείωση 10%. Με άλλα λόγια υποχρεώνει τον παθόντα να καλύψει μόνος του τις ζημιές προκειμένου να τον αποζημιώσει.
Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που η ασφαλιστική εταιρεία καθυστερεί να αποζημιώσει τον παθόντα υπεκφεύγοντας των νομίμων υποχρεώσεών της. Αν συμβεί αυτό ο παθών δικαιούται να προσφύγει στα δικαστήρια και να διεκδικήσει την αποζημίωσή του. Ο παθών μπορεί να διεκδικήσει αποζημίωση από την ασφαλιστική για τροχαίο ατύχημα εντός πέντε ετών από την ημερομηνία του ζημιογόνου γεγονότος της τροχαίας σύγκρουσης. Μετά την παρέλευση του ανωτέρω χρόνου, το δικαίωμά του παραγράφεται.
Με την αγωγή, οι αξιώσεις που προκύπτουν από μια σύγκρουση αυτοκινήτων είναι πολύ περισσότερες και πολλές φορές διπλάσιες ή ακόμα και τριπλάσιες από την αποζημίωση που καλύπτει η ασφαλιστική εταιρεία εξωδίκως. Επίσης αποζημίωση δικαιούται να ζητήσει ο οδηγός του οχήματος, ο ιδιοκτήτης αν είναι διαφορετικό πρόσωπο και οι τυχόν άλλοι επιβάτες.
Για παράδειγμα αν η ζημία από μια σύγκρουση, δηλαδή η αγορά ανταλλακτικών και οι επισκευαστικές εργασίες ανέρχονται στο ποσό των 1.800 ευρώ, με δικαστική απόφαση αποζημιώνονται στο ακέραιο και εντόκως από την ημερομηνία επίδοσης της αγωγής μέχρι την πλήρη εξόφληση.
Το κονδύλιο αυτό δικαιούται να αξιώσει ο ιδιοκτήτης του οχήματος, μαζί με ένα άλλο κονδύλιο ξεχωριστό, αυτό της μείωσης της αξίας του οχήματός του λόγω της σύγκρουσης. Η μείωση αυτή ανέρχεται σε ποσοστό 10% ως 20% της αγοραίας αξίας του οχήματος κατά το χρόνο της σύγκρουσης και για τον υπολογισμό της συνεκτιμάται οτιδήποτε έχει προστεθεί στο όχημα, (π.χ. ζάντες, ηλεκτρικα και αυτόματα συστήματα, κ.τ.λ.), το έτος κυκλοφορίας, τα χιλιόμετρα που έχει διανύσει και η εν γένει κατάστασή του. Δηλαδή αν η αγοραία αξία του οχήματος είναι 9.000 ευρώ Χ 10% = 900 ευρώ η μείωση της αξίας την οποία δικαιούται ο ιδιοκτήτης.
Αν το όχημα μείνει καιρό στο συνεργείο για επισκευή , τότε το πρόσωπο που το χρησιμοποιεί, εφόσον εργάζεται, δικαιούται να αξιώσει ό,τι δαπάνησε σε ταξί για την μεταφορά του προς και από την εργασία του. Π.χ για την παραμονή του οχήματος 7 εργάσιμες ημέρες στο συνεργείο, μπορεί να διεκδικήσει τα κόμιστρα από ταξί, ποσού 7 ευρώ Χ 2 φορές την ημέρα = 17 ευρώ Χ 7 ημέρες, ήτοι 98 ευρώ.
Τέλος, τόσο ο οδηγός, όσο και ο ιδιοκτήτης και οι επιβάτες, δικαιούνται να αξιώσουν χρηματικό ποσό ως ηθική αποζημίωση για την ταραχή τους, εφόσον ήταν παρόντες στην σύγκρουση, την στενοχώρια που βίωσαν, την ταλαιπωρία και την στέρηση των υπηρεσιών του οχήματος του κατά τον χρόνο επισκευής του. Η αποζημίωση αυτή είναι συνήθως της τάξεως των 200 ως 500 ευρώ αναλόγως την περίσταση.
Συνοψίζοντας τα ανωτέρω, για ένα τροχαίο ατύχημα με υλικές ζημιές 1800 περίπου ευρώ, ασφαλιστική εταιρεία εξωδίκως θα δώσει στην καλύτερη περίπτωση 1.800 ή 1620 ευρώ.
Με δικαστική απόφαση, θα υποχρεωθεί να αποζημιώσει όλους τους δικαιούχους, ( οδηγό, ιδιοκτήτη, επιβάτες), με το ποσό των 1800 ευρώ + 900 ευρώ + 70 ευρώ + 200 ευρώ ( αν οδηγός και ιδιοκτήτης είναι το ίδιο πρόσωπο και δεν υπάρχουν επιβάτες) = 2.998 ευρώ χωρίς να συμπεριλαμβάνονται οι τόκοι που υπολογίζονται από την μέρα επίδοσης της αγωγής μέχρι την εξόφληση.
