Τι συμβαίνει όταν κάποιος εμπλέκεται σε τροχαίο ατύχημα που προκάλεσε οδηγός υπό την επήρεια μέθης; Αποζημιώνεται ή όχι; Πολλοί είναι εκείνοι που εσφαλμένως πιστεύουν ότι η ασφαλιστική εταιρεία δεν καλύπτει ζημίες που προκαλούνται υπό την επήρεια μέθης του οδηγού του ασφαλισμένου σε αυτές οχήματος.
Αυτό είναι εν μέρει σωστό όσον αφορά τις ζημιές που προκλήθηκαν στο όχημα του υπό την επήρεια μέθης οδηγού και στον ίδιο βέβαια, όχι όμως και για τους τρίτους που εμπλέκονται στο ατύχημα, συμπεριλαμβανομένων των συνεπιβατών του αυτοκινήτου του υπό την επήρεια αλκοόλ οδηγού, οι οποίοι αποζημιώνονται πλήρως από την ασφαλιστική εταιρεία του οχήματος.
Υπό επήρεια μέθης θεωρείται ο οδηγός εκείνος που στο αίμα του υπάρχει αλκοόλη που υπερβαίνει το όριο του 0,20 % ανά λίτρο αίματος (κατά τα οριζόμενα στο αρθρ. 42 παρ. 1 του ν. 2696/1999 σε συνδυασμό με το αρθρ. 1 με το αρθρ. 1 της πλέον ισχύουσας Υ.Α. 2500/15/135-I – ΦΕΚ Β` 2077/2011).
Ο οδηγός όμως και ο ιδιοκτήτης του οχήματος αν είναι διαφορετικό πρόσωπο, υποχρεούνται να αποδώσουν στην ασφαλιστική τους εταιρεία ό,τι αυτή κατέβαλε ως αποζημίωση στον παθόντα τρίτο, πλέον τόκων και λοιπών εξόδων, αν είναι υπαίτιοι τροχαίου ατυχήματος υπό την επήρεια μέθης.
Και τούτο διότι σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρ. 6β παρ.1 περ. β΄ ν. 489/1976, εξαιρούνται από την ασφάλιση οι ζημίες που προκαλούνται από οδηγό ο οποίος, κατά το χρόνο του ατυχήματος τελούσε υπό την επίδραση οινοπνεύματος ή τοξικών ουσιών, κατά παράβαση του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας (ν.2696/1999, ΦΕΚ. 57 Α΄), εφόσον όμως η εν λόγω παράβαση τελεί σε αιτιώδη συνάφεια με την πρόκληση του ατυχήματος.
Ακόμα ειδικότερη είναι η διάταξη ως προς τον ιδιοκτήτη του ζημιογόνου οχήματος, ο οποίος θα κληθεί να πληρώσει, μόνο αν βαρύνεται με υπαιτιότητα για την παράβαση αυτή (άρθρ.330 ΑΚ), όταν δηλαδή παραχωρεί την οδήγηση του οχήματός του σε πρόσωπο για το οποίο γνωρίζει ότι συνεπεία προηγουμένης καταναλώσεως οινοπνεύματος δεν είναι ικανό προς ασφαλή οδήγηση.
Σε σχετική απόφαση του το Μονομελές Πρωτοδικείο, έκρινε ότι σε τροχαίο ατύχημα που συνέβη όταν όχημα που ο οδηγός του τελούσε υπό κατάσταση μέθης, με τρεις συνεπιβάτες, έναν μπροστά και δύο πίσω, εξετράπη της πορείας του από κακό χειρισμό του υπό μέθη οδηγού, με αποτέλεσμα τον βαρύτατο τραυματισμό ενός εκ των συνεπιβατών, υπήρχε συνυπαιτιότητα των επιβατών, που δέχτηκαν να επιβιβαστούν στο όχημα ενώ γνώριζαν ότι ο οδηγός ήταν υπό την επήρεια μέθης και ακόμα μεγαλύτερη διότι δεν φορούσαν ζώνη ασφαλείας. Εξαιτίας της μέθης του οδηγού, υποχρέωσε αυτόν να καταβάλει ό,τι υποχρεώθηκε η ασφαλιστική να καταβάλει ως αποζημίωση στους συνεπιβάτες αλλά όχι και τον ιδιοκτήτη του οχήματος, ο οποίος όπως αποδείχτηκε δεν είχε παραχωρήσει το όχημα στον οδηγό ούτε γνώριζε ότι αυτός το οδηγούσε υπό την επήρεια μέθης.
